www.wiewiorki.fora.pl

coteraz

Szanowni Państwo
Piszę na tym forum, bo jesteście miłośnikami wiewiórek, może ktoś będzie w stanie mi pomóc.
Z góry zaznaczam, że nie interesują mnie kwestie prawne. Proszę tylko o porady i propozycje mające na celu zapewnienie zwierzakowi jak najlepszych warunków do życia.
Wiewiórka (nazwy gatunkowej można się domyślić) ma około 7 tygodni. Karmię ją od mniej więcej 4 tygodnia życia. Wiewiórkę przyniosły do szkoły dzieci (znalazły ją leżącą pod drzewem). W pudełeczku zawinięta w szmatki wyglądała na nieżywą. Nie jestem zwolennikiem mieszania się w prawa natury. Powiedziałam dzieciom, że nie możemy zwierzęciu pomóc i żeby odniosły je tam gdzie zostało znalezione. Następnego dnia pudełeczko z wiewiórką odkryłam pod krzaczkiem (dalej na terenie szkoły), kiedy zaczęły się wokół gromadzić dzieci. Noce były zimne i padało więc byłam przekonana, że wiewiórka jest martwa. Jednak dzieci stwierdziły, że się rusza. Byłam twarda do godziny 15, kiedy wychodziłam z pracy. Podeszłam do pudełka i okazało się, że zwierzak dalej żyje. Wiem, że nie powinnam, ale wzięłam ją do domu. Wykarmiłam kozim mlekiem ze strzykawki. Teraz je już stałe pokarmy, mleka daję coraz mniej. Jest to samczyk, bardzo aktywny i wesoły. Niestety jest całkowicie oswojony. Chętnie daje się brać na ręce, reaguje na przywoływanie. Wcześniej czytałam na anglojęzycznych stronach, że odchowane przez człowieka wiewiórki można wypuścić na wolność i tylko dokarmiać aż będą w stanie funkcjonować całkiem samodzielnie. Jednak, kiedy dokładniej przeanalizowałam sprawę zaczęłam mieć wątpliwości.
Oswojona wiewiórka podejdzie do każdego człowieka co może się zakończyć pobytem do końca życia w klatce po chomiku, straszny los. Moja wiewiórka dodatkowo nie wykazuje lęku przed psami a ja mam dwa myśliwskie teriery, które warują przy klatce, całe sztywne, z oczami utkwionymi w zwierzaku a z pyska cieknie im ślina.
Jestem w stanie wybudować sporą wolierę zewnętrzną, ale czy samotna wiewiórka w niewoli może być szczęśliwa?
Widzę dwie możliwości:
1. Zamieszkanie w dużej wolierze zewnętrznej z innymi wiewiórkami.
2. Przystosowanie jej do życia na wolności w jakimś miejscu z dala od ludzi i bez psów.
Co sądzicie?
Czy ktoś może mi doradzić?
PS Mieszkam na w województwie podkarpackim. Pytałam już w Ośrodku Rehabilitacji Dzikich Zwierząt w Przemyślu, ale oni takimi przypadkami się nie zajmują.

krzychu55

Myślę że powinieneś wynieść wiewiórkę do lasu jak najdalej od ludzi.Pożywienia jest teraz dużo dlatego powinna dać sobie radę.Jest oswojona ale szybko o tym powinna zapomnieć. Weż wiewiórkę do lasy i patrz na jej zachowanie.Oddanie stworzeniu wolności to szlachetne.Serdecznie pozdrawiam.

NatNat

Szkoda że tak daleko mieszkasz bo tuż pod Warszawą mamy warunki i już trzecią wiewiórkę oddaliśmy naturze mimo jej oswojenia Smile

Mamy wolierę zewnętrzną do czasu aż osiągają wymagane 12 tygodni (chyba że mamy zimę to zostają do wiosny) i stają się w 100% samodzielne. Te co lgną do ludzi zaczynają dziczeć po miesiącu i później woliera zostaje otwarta a My widujemy je czasami na wielkim orzechu włoskim na posesji obok Smile

Ludzie pytają mnie a czy dalej nie boją się ludzi ... po tym jak poczują zew wolności i natura je przywoła trzymają sie na dystans ... bardziej jak te w parkach Smile