www.wiewiorki.fora.pl

arabeska

Witam! Burunduka mam od czterech dni, to samiec. Wygląda no to, że jest oswojony, ponieważ wcale mnie nie gryzie i od początku załatwia się do kuwety. Nadal jest bardzo przestraszony, do tego stopnia, że wychodzi ze swojego domku tylko jak mnie nie ma w domu albo w nocy gdy jest cicho. I jak zaobserwowałam tylko na chwilkę napić się, zjeść, i do kuwety. Nawet nie zaszeleści w domku ani nosa nie wystawi jak kogoś słyszy. Wczoraj wyjęłam domek na parę minut, to był przerażony...serduszko mu waliło, uszka na dół i ani drgnie... Chciałabym mu poświęcać dużo czasu, tylko nie wiem właśnie czy go wyjmować czy zostawić w tym domku niech sam zacznie wychodzić. Chcę dla niego jak najlepiej, proszę o radę Smile

Karo

Zdecydowanie nie wyjmować ani jego ani domku. Zwierzak jest przerażony bo nie zna ciebie ani otoczenia. Musi się przyzwyczaić. Burunduki są płochliwe i trzeba dać im czas na zapoznanie się ze wszystkim, to może trochę czasu potrwać ale trzeba być cierpliwym. Główna zasada brzmi przez żołądek do serca czyli dawaj mu z ręki smakołyki, żeby poznał twój zapach i zrozumiał, że twoja ręka jest dobra bo daje jeść. Daj mu spokojnie zapoznać się ze wszystkim. Na początku może w ciągu dnia nie wychodzić z domku, oglądać wszystko pewnie będzie nocą kiedy będzie cicho i nikt nie będzie go straszył. Moje burunduki na początku bały się nawet mojego wzroku kiedy im się przyglądałam. Dużo dużo cierpliwości potrzeba i tyle. Jak już się przyzwyczai i będzie wychodził z domku dawaj mu jeść z ręki, próbuj głaskać, niech wchodzi na rękę. Dopiero wtedy zacznij go wypuszczać z klatki żeby pobiegał po pokoju. Wcześniej oczywiście trzeba pokój odpowiednio przygotować. Ale to już inny temat.

arabeska

Bardzo dziękują za odpowiedz. Włączyłam telewizor, niech cały czas słyszy ludzkie głosy, jakiś postęp jest bo się chociaż w domku rusza, co jakiś czas go słychać Smile

Karo

Na pewno zauważysz postępy. Będzie coraz lepiej z dnia na dzień. Przebywaj przy klatce nawet jak się będzie chował do domku niech wie, że nic mu nie zrobisz.

MusliStracciatella

U moich widac wyraźna różnicę w zachowaniu od pierwszej chwili samica - wchodziła na ręce , jak juz nie chciala to ugryzła i schodziła z powrotem do transportera ale zaraz potem porece wspinała się , żeby wydostac się i zbadac teren dookoła. Zupelnie obce osoby - ja z synem - a ona w ogole traktuje nas jak drzewo, żeby wejśc wyzej ... w wolierze kopie w piachu, potem leci cos sprawdzic wyzej, zje cos szybko poleci dokonczyc norę ale nie za bardzo ma czas teraz konczyc nore bo musi pokopac w korze, wiec robi 100 zeczy na raz włacznie z zagladaniem przez kratki do nas . Jak sie wystraszy czegos , to od razu zawraca sprawdzic co to bylo - jest niesamowita - ponieważ sieje takie spustoszenie za sobą i wszystko rozwala nazwalismy ja Katrina - jak huragan:) No i oczywiscie mamy nadzieję, że nazywając samca Twister stworza parkę dwóch huraganów bo na razie to chyba samo imie musi dodac samcowi odwagi.
Brałam go na rece i głaskałam ,nie gryzł ale nie był tez zadowolony, wlozony do transportera chował się w siano i widac było wyraznie, że chce, żeby mu dac spokój. Wtedy własnie odstawilismy oba burunduki do woliery i oba zaczeły ja zwiedzac, po czym samiec Twister pokkręcil się w kółko i ulokował się w skrzynce po winie....hahah wiedzial chłopak co dobre;) no a samiczka Katrina jak przystalo na huragan , zabrała sie do roboty;)

akka

Gratuluję zakupu.Mam nadzieję,że obie strony tzn.Ty i zwierzęta w miarę szybko zaakceptujecie się całkowicie.A to ,że każda z wiewiórek ma inny charakter to cały ich urok.